جایگاه صبر در منظومۀ فکری نجم ‌دایه

چکیده: برای شناخت و فهم هر منظومۀ فکری گریزی از کشف دال­های مرکزی و دقیقه­های پیرامون آن نیست؛ زیرا دال­های مرکزی مثل ثوابت نجومی موجب انسجام و چفت­ و بست عناصر و اجزای مختلف آن می­شود. در جستار حاضر صبر را که از مضامین اصلی و پرتکرار زندگانی بشری و از دال­های مرکزی و پربسامد منظومه فکری نجم­دایه به­شمار می­رود در آثار مختلف او کاویدیم. برای تبیین این مهم با روش تحلیلی اسنادی و دو رویکرد  بینامتنی و قرائت متنی سعی کردیم ابتدا به تبارشناسی لغوی و اصطلاحی آن در فرهنگ­های لغت تک­زبانه و دوزبانه و عهدین و قرآن و حدیث بپردازیم تا نشان دهیم هر منظومۀ فکری پایه­های خود را بر پایه باورها و یافته­های پیش از خود بنا می­کند و در ائتلاف با فرهنگ­های پیش از خود تکوین می­یابد. در پایان به این نتیجه رسیدیم نجم­دایه که خود از محدثان مبرز زمان خویش بوده صبر را از مقامات رسول­الله(ص) دانسته­ است و از سه منظر صبر بر طاعت، صبر در معصیت و صبر در مصیبت بدان نگریسته و آن را ادامه زهدی دانسته که درنهایت منجر به رضای الهی می‌گردد. درنهایت به این نتیجه رسیدیم که نگرش دین­مدارانه صوفیانه نجم­دایه که نشان­گر بعد دانشمندی اوست با بهره­مندی از بینشمندی که زائیده استراتژی تأویل­گرایی وی است توانسته تفسیر و برداشت نوینی از این دال مرکزی گفتمان­های شریعتی و زهدی و طریقتی ارائه دهد و به تعبیری آن را از آن خود کند.